දිවෙහි රාජ්ජේ ජනකතා 45 - (කන්දු රස්ගෙෆානු)

(උපුටා ගැනීම ක්සේවියර් රොමේරෝ ෆ්‍රියාස් ගේ "Folk Tales of the Maldives" පොතෙන්)

කන්දු රස්ගෙෆානු (මුහුදු රජා)

ගොඩාක් ඉස්සර කාලේ මාලදිවයිනේ අඩ්ඩු අතොළුවේ ගන් දූපතේ බොහොම දුප්පත් කාන්තාවක් වාසය කළා. ඇයට කාත් කවුරුවත් හිටියේ නෑ. ඇය ජීවත් වුනේ කුඩා පැලක තට්ට තනියම​. ඇගේ ආශාව වුනේ වින්නඹුවක් වෙන්න. ඒ සඳහා පුහුණු වෙන්න ඇය ඒ දූපතේ වින්නඹු අම්මලා දරු උපතකට සහභාගී වෙද්දි ඔවුන් ගේ උදව්වට ගියා.

එක දවසක් ඉර මුහුදේ ගිළුනට පස්සෙ මේ කාන්තාව ශරීර කෘත්‍යය කරන්න මුහුදු වෙරළේ පාළු තැනකට ගියා. ඊට පස්සෙ ඇය ඇඟ හෝද ගන්න මුහුදට බැස්සා.

ඇඟ හෝදනකොට ඇය දැක්කා ඇය ඉදිරියෙන් මුහුද බුබුළු දානවා. හරියට මුහුද යට වතුර රත් වෙලා නටනවා වගේ. බය හිතුනත් ඇය කුතුහලය නිසා බලාගෙන හිටියා.

එක පාරටම මුහුදෙන් මිනිස්සු දෙන්නෙක් මතු වුනා. ඔවුන් ඉතාම කඩවසම් තරුණයන් දෙන්නෙක්.

"අපිත් එක්ක යමු"

"ඒ මොකටද​?"

"අපි හරියටම දන්නෙ නෑ. ඒත් අපිව එව්වෙ ඉතාම වැදගත් කෙනෙක්. එයා තමයි කිව්වෙ ඔබව කැඳවගෙන එන්න කියල​."

ඇය බය වුනා. ඇය බය වුන බව දැකපු තරුණයො දෙන්නා ඇයට කරුණු පැහැදිලි කලා.

"අපි ඔබට කිසි අනතුරක් කරන්නෙ නෑ. අපි එක්ක එන්න​. ඔබ අකමැති නම් ඕනම වෙලාවක ආපහු හැරෙන්න පුළුවන්. අපි ඔබව ආපහු මෙතැනටම ඇරලවන්නම්."

තරුණයන් දෙන්නගෙ ආචාරශීලි කම දැකපු ඇගේ බය අඩු වුනා. ඇය ඔවුන් එක්ක යන්න කැමති වුනා. තරුණයන් දෙන්නා ඇගේ දෙපැත්තෙන් හිටගෙන ඇගේ අත් දෙකෙන් අල්ල ගත්තා. ඊට පස්සෙ ඔවුන් තුන් දෙනාම කොරල් පරය දිහාවට ඇවිදගෙන ගියා. ටික ටික මුහුද ගැඹුරු වෙද්දි ඇය ටික ටික මුහුදේ ගිලිලා අන්තිමේ සම්පූර්නයෙන්ම මුහුදේ ගිලුනා. ඒත් ඇයට කිසි අපහසුවක් දැනුනේ නෑ.

තරුණයන් දෙන්නා ඇයව කැඳවාගෙන ගියා මාළිගාවකට​. ඒ "කන්දු රස්ගෙෆානු" (මුහුදේ රජතුමා) ගේ මාළිගාව. ඒක බොහෝම අලංකාර මාළිගාවක්. මාළිගාව ඇතුළේ විශාල කාමර රාශියක් තිබුනා. ඇය කවදාවත් දැකල නොතිබුන ලස්සන මල් වර්ග ගණනාවක් බැලූ බැලූ අත පිපිල තිබුනා. මාළිගාව ඇතුලේ ශාලා වල ඉතාම ලස්සන පුටු, කවිච්චි සහ එල්ලෙන ඇඳන් තිබුනා.

විශාල ශාලාවක ඉතාම විසිතුරු සිහසුනක වාඩිවෙලා මුහුදු රජා හිටියා. ඇයව දැකපු ගමන් ඔහු ඇයට අසුනක් පනවලා තරුණයන් දෙදෙනාට යන්න අණ කලා.

මුහුදු රජා සැලෙන කටහඬකින් කතා කලා.

"මගේ දූ කුමරියට ගොඩක් අමාරුයි. ඇගේ දරුව ලැබෙන්න අපහසු වෙලා. මේ ඇගේ පළවෙනි දරුවා. මම ෆන්ඩිතලා සෑහෙන දෙනෙක් ගෙන්නුවා. ඔවුන් නොයෙක් මන්තර ගුරුකම් කලා. ඒත් හරි ගියේ නෑ. මගේ ප්‍රධාන ෆන්ඩිත අන්තිමේදි කිව්වා ඉක්මනින් යමක් නොකළොත් දූ කුමරිය සහ දරුවා මිය යන්න පුළුවන් කියල​. මම ඔහුගෙන් ඇහුවා මොකද්ද කරන්න පුළුවන් කියලා. ඔහු තමයි කිව්වේ ඉහළ ලෝකයෙන් වින්නඹු අම්මා කෙනෙක් ගෙනාවොත් දූ කුමරියට දරුව ලැබෙයි කියලා. ඊට පස්සෙ තමයි මම ඔබව කැඳවාගෙන ආවේ."

කාන්තාව තමා තවම වින්නඹු අම්මා කෙනෙක් වෙන්න පුරුදු වෙන බව කියන්න හදද්දිම මුහුදු රජා සේවිකාවක් කැඳවලා ඇයව දූ කුමරියගේ කාමරයට ගෙනියන්න අණ කලා.

"අපිට පරක්කු වෙන්න බෑ"

කාන්තාව කුමාරිකාව ගේ කාමරයට ඇතුල් වෙලා ඇගේ ඇඳ ළඟට ගියා. කුමාරිකාව වේදනාවෙන් මිරිකෙමින් ඇඳේ වැතිරිලා හිටියා. ඇගේ මුහුණ වේදනාවෙන් සුදුමැලි වෙලා. ඇගේ ඇඳ වටේම සේවිකාවන් සහ ෆන්ඩිතලා වට වෙලා.

කාන්තාව බොහොම මහන්සි වෙලා සාර්ථකව දරුවා ප්‍රසූත කරන්න උදව් කලා. හැමෝම සැනසුම් සුසුමක් හෙළුවා.

දරුවා සහ කුමාරිකාව විවේක ගනිද්දි කාන්තාව සේවිකාවන් සහ ෆන්ඩිතලා අමතලා ආපහු ගෙදර යන්න අවශ්‍යය බව කිව්වා.

"මම දැන් ගෙදර යන්න ඕනෙ"

ඔවුන් ඇයව මුහුදු රජා හමුවට ගෙනිච්චා. දරුවා සහ කුමාරිකාවට අනතුරක් නැති බව දැනගත්තු මුහුදු රජා බොහෝම සතුටට පත් වුනා.

"ඔබ ඉතාම දක්‍ෂ වින්නඹුවක්"

"ඒත් මම තාම පුරුදු වෙනවා විතරයි"

මුහුදු රජා ගේ මුහුණ දැඩි වුනා.

"මම​, කන්දු රස්ගෙෆානු, කියනවා ඔබ තමයි මුළු දිවෙහි රාජ්ජෙම ඉන්න හොඳම වින්නඹුව කියලා"

ඇගේ මුහුණ ප්‍රීතියෙන් සහ ලැජ්ජාවෙන් රතු වුනා.

"ඔබට කැමති දෙයක් ඉල්ලන්න​"

ඇය බොහොම චාම් ගති පැවතුම් තිබ්බ කාන්තාවක්.

"මට සැමියෙක් නෑ. ඒ නිසා මට කෑමට මාළු ලබා ගන්න හරිම අමාරුයි. මම කැමතියි මට හැමදාම මාළු කූරියෙක් ලැබෙනව නම්."

"ඒක සුළු දෙයක්. මගේ සේවකයන්ට ඔබ හමු වුන තැන​, ඒ වෙලාවටම හැමදාම ඔබට මාළු කූරියෙක් ලැබෙනවා ඇති. ඒත් මට ඔබට ඊට වඩා බොහෝම වටිනා තෑගි දෙන්න පුළුවන්."

ඔහු ඇයට වටිනා දුර්ලභ මුතු මැණික් ආභරණ පෙන්නුවා. ඇය ඒවා ප්‍රතික්‍ෂේප කලා. අන්තිමේදී ඔහුගේ පෙරැත්තය නිසාම ඇය ආභරණ කීපයක් තෝරා ගත්තා.

"මතක තියා ගන්න​, ඔබට මාළු හෝ ආභරණ ලැබුනු හැටි කිසි කෙනෙකුට කියන්න එපා"

ඇය පිටත් වෙද්දි මුහුදු රජා අනතුරු ඇඟෙව්වා.

"මම කාටවත් කියන්නෙ නෑ"

තරුණයන් දෙන්නා ඇයව නැවතත් ගොඩබිමට ගෙනත් ඇරළුවා. ඇය ආපහු ගෙදර එද්දි ඉර උදාවෙනවා.

ඇය ආභරණ හොඳින් සඟවලා හවස් වෙන තුරු නිදා ගත්තා. හවස ඇය මුහුදු වෙරළට ගියා. ඉර මුහුදේ ගිලෙද්දිම ඇය දැක්කා ටූනා මාළුවෙක් ඇය දිහාවට පීනගෙන එන හැටි. ඌ ඇය ළඟටම ඇවිත් ඇගේ දෙපා ළඟ වැල්ලේ නැවතුනා. ඇය මාළුවා අරගෙන ගෙදර ගිහින් ඌව උයලා කෑවා.

ඇය ඒ තරම් හොඳ ආහාර වේලක් ගත්තේ අවුරුදු ගාණකින්.

ටික කාලයක් ගත වුනාට පස්සෙඇගේ පැල තවදුරටත් ජීවත් වෙන්න බැරි තරම් ගරා වැටිල කියල ඇයට තේරුනා. පොල් අතු වේයො කාලා. වහලය හැම තැනම හිල් වෙලා වතුර බේරෙනවා. ඇය හිතුවා අළුත් ගෙදරක් හදාගන්න දැන් කාලෙ හරි කියලා.

ඇය මාලේ අගනුවරට ගියා. ඒ ආභරණයක් විකුණ ගන්න අදහසින්. ආභරණය දැකපු ගමන්‍ රන් කරුවා දැන ගත්තා ඒක ඉතාම දුර්ලභ එකක් බව​.

"උඹට කොහෙන්ද මේක ලැබුනේ?"

ඒත් ඇය උත්තර දුන්නේ නෑ. රන් කරුවා රදුන්ට (රජතුමාට​) මේ ගැන දැණුම් දුන්නා. රජතුමා ඇයව මාළිගයට කැඳෙව්වා.

"මේ ආභරණය උඹේ ද​?"

"ඔව්"

"උඹට කොහෙන්ද මේක​?"

ඒක කන්දු රස්ගෙෆානු ගෙන් ලැබුනු තෑග්ගක් කියල කිව්වොත් රදුන් ඇයට පිස්සු කියල හිතයි කියල ඇයට හිතුනා.

"මට ඒක මුහුදෙ තිබිල හම්බුනා"

දිවෙහි රාජ්ජේ නීතිය අනුව මුහුදෙන් හම්බෙන සියල්ල අයිති රදුන්ට​. ඒ නිසා ඇයට ආභරණය රදුන්ට දෙන්න සිදු වුනා.

ඇය ආයෙත් ඇගේ දූපතට ආවා. තවත් ආභරණයක් අරගෙන නැවතත් මාලේ දූපතට ගියා. මේ පාර ඇය ගියේ විදේශික රන් කරුවෙක් ළඟට​. විදේශික රන් කරුවා ඇගෙන් ප්‍රශ්න මොකුත් ඇහුවේ නෑ. ඔහු ආභරණය අරගෙන ඇයට ඊට සරිලන මුදලක් දුන්නා.

ඒ මුදලෙන් ඇය හොඳ ගෙදරක් හදාගත්තා.

 මෙහම ටික කාලයක් ගත වුනා. ඇය දැන් ඇගේ පුහුණුව අවසන් කරලා වින්නඹුවක් විදිහට කටයුතු කරනවා. හැමෝම ඇය ඉතාම දක්‍ෂ වින්නඹුවක් විදිහට පිළිගත්තා. කවුරුත් ඇයට ගරු කළා. ඇය විවාහයක් කරගෙන සුව පහසුවට ජීවත් වුනා.

එක දවසක් ඇගේ සැමියා ඇගෙන් මෙහම ඇහුවා.

"ඔයාට හැමදාම මාළු ලැබෙන්නෙ කොහොමද​?"

ඇය ඒ ගැන අහන්න එපා කියල ඔහුට කන්නලව් කලා. ඒත් ඒකෙන් වුනේ ඔහුගේ කුතුහලය තවත් වැඩි වුන එක​. ඔහු හිතුවේ ඇයට කවුරුහරි ධීවරයෙක් එක්ක හාදකමක් ඇති කියලා.

සැමියා තමාව සැක කරන බව දැනගත්තම ඇය ගොඩාක් කම්පා වුනා. ඒ නිසා ඇය දවසක් ඔහුව මුහුදු  වෙරළට අඬගහගෙන ගියා. ඉර මුහුදේ ගිළුන හැටියෙ ටූනා මාළුවෙක් ඇය ළඟට පීනගෙන එන හැටි ඔහුට පෙන්නන්න ඇයට ඕන කලා.

ඉර මුහුදේ ගිලුන හැටියේ ටුනා මාළුවෙක් පීනගෙන ඇවිත් තමාගේ බිරිඳගේ දෙපා ළඟ නවතින හැටි සැමියා අදහගන්න බැරි පුදුමයෙන් බලාගෙන හිටියා.

ඒත් ඇය ඇගේ පොරොන්දුව කඩ කලා. ඒ නිසා එදා තමයි ඇයට කන්දු රස්ගෙෆානු ගෙන් මාළුවෙක් ලැබුන අන්තිම දවස​෴

 - කතාව කිව්වේ කතීබුගේ ඊබ්‍රහිම් සයීදු (දිගුවන්දෝ, ෆුවාමුලාකු දූපත​)

දකුණු දිග මාලදිවයින් වැසියෝ විශ්වාස කරන්නේ මේ කාන්තාව ඇත්තටම ජීවත් වුන කෙනෙක් බව​. ඔවුන් පවසන විදිහට ඇගේ නම "ගමි එදුරුබී". ඇය ඉතාම දක්‍ෂ වින්නඹුවක් වුන බවත්, ඇය කන්දු රස්ගෙෆානු ගේ මාළිගයෙන් බෙහෙත් පැලෑටි අරගෙන ආව බවත්, ඒ පැලෑටි වල ආධාරයෙන් ලෙඩ සුවපත් කළ බවත් ඔවුන් විශ්වාස කරනවා.