විලාපය
(සත්‍ය කතාවකි)
මිලදුන්මදුලු අතොළුවේ මිනිස්සු වාසය නොකරන දූපතක් තියෙනවා බුරෙහිෆස්දූ කියලා. ඉස්සර කාලෙක බුරෙහිෆස්දූ දූපතේ පොල්වතු තිබ්බා. ඒ පොල් වතු අයිති වුනේ අසල තිබ්බ හෙංබන්දූ දූපතේ මිනිස්සුන්ට. මේ පොල්වතු බලාගන්න වයසක මනුස්සයෙක් සහ තරුණ ගෑණු ළමයි දෙන්නෙක් විතරයි බුරෙහිෆස්දූ දූපතේ ජීවත් වුනේ.
 |
| බුරෙහිෆස්දූ දූපත |
පැලට තිබ්බේ එක දොරයි. පැල හදල තිබ්බේ වියපු පොල් අතු වලින්. වහලටත් පොල් අතු හෙවිලි කරල තිබ්බා. ගෑණු ළමයි දෙන්නා නිදාගත්තේ පැල ඇතුලේ. වයසක මනුස්සය ඉස්තෝප්පුවේ නිදාගත්තා.
එක දවසක් මේ තුන් දෙනා නිදාගෙන ඉද්දි බොහොම සැරට මදුරුවො පැල ඇතුලෙ සැරිසරන්න පටන් ගත්තා. තුන් දෙනාටම නිදාගන්න බොහොම අපහසු වුනා. වයසක මනුස්සයා වේලිච්ච පොල් හනසු ටිකක් එකතු කරල පැලේ දොර ළඟ ගොඩ ගහල ගිනි තිබ්බා. ටික වෙලාවක් ඇවිලුනාට පස්සෙ ඔහු ගින්න නිවල දැම්ම. මුහුදෙ ඉඳන් හමන හුළඟෙන් දුම පැල ඇතුලට ගියා. ටික වෙලාවකින්ම මදුරුවො නැති වෙලා ගියා.
ගෑණු ළමයි දෙන්න සුව පහසුවට නිදා ගත්තා. වයසක මනුස්සයා නිදා ගන්න කලින් අවසන් වතාවට පොල් වත්තෙ රවුමක් ගහල එන්න පිටත් වුනා.
ඒත් වයසක මනුස්සය හරියට ගින්න නිවල තිබ්බෙ නෑ. ටික වෙලාවකින්ම මුහුදු හුළඟෙ සැරට ගින්න ආපහු ඇවිලුනා. වේලිල තිබ්බ පොල් අතු වලට ලේසියෙන්ම ගිනි ඇවිලුනා. ගින්නෙ රස්නෙට ගෑණු ළමයි දෙන්න ඇහැරෙනකොට පැලේ ඉදිරිපස බිත්තිය සම්පූර්නයෙන්ම ගිනි අරගෙන ඉවරයි. ඔවුන් දෙන්නට එළියට පැන ගන්න තිබුන එකම දොර ගින්නෙන් වැහිලා. ඔවුන් ඇතුලෙ කොටු වෙලා.
කෙල්ලො දෙන්න පැල ඇතුලෙ කලබලෙන් කෑ ගැහුවා. ඔවුන්ට කර ගන්න කිසි දෙයක් තිබ්බෙ නෑ. එකපාරටම නංගි ගිනි ජාලාව මැදින් දොරෙන් එළියට පැන ගත්තා. ඇගේ ඇඟ පිච්චුනා. ඒත් කොහොමහරි එළියට පැන ගන්න ඇයට පුළුවන් වුනා. ඒත් අක්කා ගින්න මැදින් දුවන්න බය වුනා. ඇය ඒ වෙනුවට ඇඳ ළඟ ගුලි ගැහිලා අඬන්න පටන් ගත්තා. ටික වෙලාවකින් මුළු පැලම ගිනි දැල් වලින් වැහුනා.
ඒත් වයසක මනුස්සය හරියට ගින්න නිවල තිබ්බෙ නෑ. ටික වෙලාවකින්ම මුහුදු හුළඟෙ සැරට ගින්න ආපහු ඇවිලුනා. වේලිල තිබ්බ පොල් අතු වලට ලේසියෙන්ම ගිනි ඇවිලුනා. ගින්නෙ රස්නෙට ගෑණු ළමයි දෙන්න ඇහැරෙනකොට පැලේ ඉදිරිපස බිත්තිය සම්පූර්නයෙන්ම ගිනි අරගෙන ඉවරයි. ඔවුන් දෙන්නට එළියට පැන ගන්න තිබුන එකම දොර ගින්නෙන් වැහිලා. ඔවුන් ඇතුලෙ කොටු වෙලා.
කෙල්ලො දෙන්න පැල ඇතුලෙ කලබලෙන් කෑ ගැහුවා. ඔවුන්ට කර ගන්න කිසි දෙයක් තිබ්බෙ නෑ. එකපාරටම නංගි ගිනි ජාලාව මැදින් දොරෙන් එළියට පැන ගත්තා. ඇගේ ඇඟ පිච්චුනා. ඒත් කොහොමහරි එළියට පැන ගන්න ඇයට පුළුවන් වුනා. ඒත් අක්කා ගින්න මැදින් දුවන්න බය වුනා. ඇය ඒ වෙනුවට ඇඳ ළඟ ගුලි ගැහිලා අඬන්න පටන් ගත්තා. ටික වෙලාවකින් මුළු පැලම ගිනි දැල් වලින් වැහුනා.
අඳුර මැද්දෙන් ගිනි දැල් දැකපු වයසක මනුස්සයා පැල දිහාට දුවගෙන ආවා. ඔහුට හමුවුනා නංගි පැල ළඟ බිම වැටිල ඉන්නවා. ඇගේ ඇඟ පිච්චිලා.
"ඉක්මනට ගිහින් දත්තා (අක්කා) ව බේර ගන්න"
ඇය කෑගහල කිව්වා.
ඒත් ඒ වෙද්දි ආපහු ගෙට ඇතුල් වෙන්න බැරි තරම් ගින්න දරුණුයි. වයසක මනුස්සයාට කරගන්න දෙයක් හිතා ගන්න බැරි වුනා. නංගී පිස්සුවෙන් වගේ කෑ ගැහුවා.
"අනේ එයාව බේරගන්න. මොනා හරි කරන්න"
එතකොටම පැලේ බිත්ති ඇතුලට කඩාගෙන වැටුනා. මුළු පැලම සැනෙකින් ගිනි ගෙන දැවෙන දර සෑයක් බවට පත් වුනා. ඒ එක්කම ඔවුන්ට අක්කා ගේ මර විලාපය ඇහුනා.
"අද්දෝයි, මා සහරෝ!" (අනේ, මම ඉවරයි!)
ඒ විලාපය ඇහුන විතරයි නංගි පිස්සු වැටුනා. ඇය වියරුවෙන් එහෙ මෙහෙ දුවන්න ගත්තා. වයසක මනුස්සයාට ඇයව පාලනය කර ගන්න බැරි වුනා.
ඇය අඳුරේම දූපත ළඟ මුහුදේ තියෙන කොරල් පරයට දිව්වා. දණක් මුහුදු වතුරේ ගිලෙද්දි, කොරල් ගල් වලට කකුල් පතුරු ගැහෙද්දි ඇය මුහුදෙන් උඩට මතුවෙලා තිබ්බ කොරල් ගලක් උඩ ලී ගොඩ ගැහුවා.
"අපි හෙංබන්දූ වල මිනිස්සුන්ට මේක කියන්න ඕනෙ. අක්කව කොහොම හරි බේර ගන්න ඕනෙ."
ඇය ගිනි මැලයක් අවුලන්න උත්සහ කරත් මුහුදු රළ පාර සහ හුළඟ නිසා ගින්න ඇවිලුනේ නෑ.
ඊට පස්සෙ ඇය දුවල ගියේ ඔවුන් ගේ ඩිංගිය (කුඩා බෝට්ටුවක්) ගාවට. ඩිංගිය මුහුදට තල්ලු කරපු ඇය පිස්සුවෙන් වගේ හෙම්බදු දූපත පැත්තට හබල් ගාන්න පටන් ගත්තා.
ඒත් හුළං පාර සහ දිය වැල් බොහොම සැරයි. ඇයව හෙංබන්දූ දූපතට විරුද්ධ පැත්තෙ තියෙන බෝමස්දූ දූපතට ගහගෙන ගියා. බෝමස්දූ දූපතට ළං වෙද්දි ඇය මුහුදට පැනලා වෙරළට දුවගෙන ගියා. ඇය කවදාවත් බෝමස්දූ දූපතට ඇවිත් නෑ. රෑ බෝ වෙලා කවුරුත් පාරවල් වල පේන්න හිටියෙ නෑ. ඒත් ඇය නුපුරුදු අඳුරු පාරවල් දිගේ කෑ ගහමින් දුවන්න පටන් ගත්තා.
මිනිස්සු අවදි වෙලා ඇයව බොහොම අමාරුවෙන් අල්ල ගත්තා. ඇය දිහා බලන්න බයයි. ඇඟ හැම තැනම පිච්චිලා. කොරල් වලට කැපුන දෙපයින් ලේ ගලනවා. හබලට ඇගේ අත් හම ගිහින්. මිනිස්සු බොහොම අමාරුවෙන් සිද්ධ වුන දේ ඇගෙන් අහගත්තා.
"ඉක්මනට ගිහින් දත්තා (අක්කා) ව බේර ගන්න"
ඇය කෑගහල කිව්වා.
ඒත් ඒ වෙද්දි ආපහු ගෙට ඇතුල් වෙන්න බැරි තරම් ගින්න දරුණුයි. වයසක මනුස්සයාට කරගන්න දෙයක් හිතා ගන්න බැරි වුනා. නංගී පිස්සුවෙන් වගේ කෑ ගැහුවා.
"අනේ එයාව බේරගන්න. මොනා හරි කරන්න"
එතකොටම පැලේ බිත්ති ඇතුලට කඩාගෙන වැටුනා. මුළු පැලම සැනෙකින් ගිනි ගෙන දැවෙන දර සෑයක් බවට පත් වුනා. ඒ එක්කම ඔවුන්ට අක්කා ගේ මර විලාපය ඇහුනා.
"අද්දෝයි, මා සහරෝ!" (අනේ, මම ඉවරයි!)
ඒ විලාපය ඇහුන විතරයි නංගි පිස්සු වැටුනා. ඇය වියරුවෙන් එහෙ මෙහෙ දුවන්න ගත්තා. වයසක මනුස්සයාට ඇයව පාලනය කර ගන්න බැරි වුනා.
ඇය අඳුරේම දූපත ළඟ මුහුදේ තියෙන කොරල් පරයට දිව්වා. දණක් මුහුදු වතුරේ ගිලෙද්දි, කොරල් ගල් වලට කකුල් පතුරු ගැහෙද්දි ඇය මුහුදෙන් උඩට මතුවෙලා තිබ්බ කොරල් ගලක් උඩ ලී ගොඩ ගැහුවා.
"අපි හෙංබන්දූ වල මිනිස්සුන්ට මේක කියන්න ඕනෙ. අක්කව කොහොම හරි බේර ගන්න ඕනෙ."
ඇය ගිනි මැලයක් අවුලන්න උත්සහ කරත් මුහුදු රළ පාර සහ හුළඟ නිසා ගින්න ඇවිලුනේ නෑ.
ඊට පස්සෙ ඇය දුවල ගියේ ඔවුන් ගේ ඩිංගිය (කුඩා බෝට්ටුවක්) ගාවට. ඩිංගිය මුහුදට තල්ලු කරපු ඇය පිස්සුවෙන් වගේ හෙම්බදු දූපත පැත්තට හබල් ගාන්න පටන් ගත්තා.
ඒත් හුළං පාර සහ දිය වැල් බොහොම සැරයි. ඇයව හෙංබන්දූ දූපතට විරුද්ධ පැත්තෙ තියෙන බෝමස්දූ දූපතට ගහගෙන ගියා. බෝමස්දූ දූපතට ළං වෙද්දි ඇය මුහුදට පැනලා වෙරළට දුවගෙන ගියා. ඇය කවදාවත් බෝමස්දූ දූපතට ඇවිත් නෑ. රෑ බෝ වෙලා කවුරුත් පාරවල් වල පේන්න හිටියෙ නෑ. ඒත් ඇය නුපුරුදු අඳුරු පාරවල් දිගේ කෑ ගහමින් දුවන්න පටන් ගත්තා.
මිනිස්සු අවදි වෙලා ඇයව බොහොම අමාරුවෙන් අල්ල ගත්තා. ඇය දිහා බලන්න බයයි. ඇඟ හැම තැනම පිච්චිලා. කොරල් වලට කැපුන දෙපයින් ලේ ගලනවා. හබලට ඇගේ අත් හම ගිහින්. මිනිස්සු බොහොම අමාරුවෙන් සිද්ධ වුන දේ ඇගෙන් අහගත්තා.
මිනිස්සු ඇයව බෝට්ටුවක දාල හෙංබන්දූ දූපතට යැව්වා. ඊට පස්සෙ දූපත් දෙකේම මිනිස්සු බෝට්ටු වල නැගලා ගින්න ඇති වුන තැනට ගියා.
ඒ වෙද්දි ඉර පායගෙන එනවා. පැල තිබ්බ තැන තිබුනෙ දුම් දමන අඟුරු ගොඩක් විතරයි. වයසක මනුස්සයා එතැන බිම වාඩි වෙලා ඒ දිහා බලාගෙන උන්නා.
අඟුරු ගොඩ පරීක්‍ෂා කරපු ඔවුන්ට ඇඳ ළඟ ගුලි වෙලා ඉන්න ගමන්ම මියැදුන අක්කගෙ සිරුර හමු වුනා. පොඩි බඩවැල් කෑල්ලක් ඇරෙන්න මුළු ඇඟම අඟුරු කැටයක් වෙලා. ඇගේ රිදී වළල්ල අඟුරු ගොඩේ තිබ්බා.
එදා ඉඳන් අද වෙනකන් කිසිම කෙනෙක් බුරෙහිෆස්දූ දූපතේ ජීවත් වුනේ නෑ. ඒත් අදටත් දර කපාගෙන එන්න ඉඳ හිට දූපතට යන මිනිස්සුන්ට සමහර දවස් වලට වේදනාත්මක විලාපයක් ඇහෙනවා.
"අද්දෝයි, මා සහරෝ!" ෴
ඒ වෙද්දි ඉර පායගෙන එනවා. පැල තිබ්බ තැන තිබුනෙ දුම් දමන අඟුරු ගොඩක් විතරයි. වයසක මනුස්සයා එතැන බිම වාඩි වෙලා ඒ දිහා බලාගෙන උන්නා.
අඟුරු ගොඩ පරීක්‍ෂා කරපු ඔවුන්ට ඇඳ ළඟ ගුලි වෙලා ඉන්න ගමන්ම මියැදුන අක්කගෙ සිරුර හමු වුනා. පොඩි බඩවැල් කෑල්ලක් ඇරෙන්න මුළු ඇඟම අඟුරු කැටයක් වෙලා. ඇගේ රිදී වළල්ල අඟුරු ගොඩේ තිබ්බා.
එදා ඉඳන් අද වෙනකන් කිසිම කෙනෙක් බුරෙහිෆස්දූ දූපතේ ජීවත් වුනේ නෑ. ඒත් අදටත් දර කපාගෙන එන්න ඉඳ හිට දූපතට යන මිනිස්සුන්ට සමහර දවස් වලට වේදනාත්මක විලාපයක් ඇහෙනවා.
"අද්දෝයි, මා සහරෝ!" ෴
අටුවාව
1. බුරෙහිෆස්දූ
බුරෙහිෆස්දූ දූපත තියෙන්නෙ මාලදිවයිනේ උතුරට වෙන්න පිහිටි අතොළුවක් වුන මිලදුන්මදුලු අතොළුවේ. මේ දූපත අදටත් ජන ශුන්‍යයයි. ඊට මදක් දකුණෙන් තමයි හෙංබන්දූ දූපත තියෙන්නෙ. ඒක අද මිනිස්සු පදිංචි වෙච්ච දූපතක්. බුරෙහිෆස්දූ දූපතට උතුරෙන් තියෙන බෝමස්දූ දූපතේ අද කවුරුත් පදිංචි වෙලා නෑ. ඒක පාවිච්චි කෙරෙන්නෙ ධීවර කටයුතු වලට.
No comments:
Post a Comment